اصغر زارع کهنمویی - روزنامه خبر: حسن روحانی در نخستین سفر استانی خود، به زبان عربی با مردم اهواز سخن گفت. این رویداد در شهرهای قومی ما کمبسامد نبوده است. قومیتهای ترک و عرب و کرد و بلوچ، مشابه این را بسیار به خاطر دارند. معمولا مسوولان ارشد کشور وقتی به شهرهای غیرفارسیزبان سفر میکنند، در سخنرانی رسمی خود، به زبان مادری مردم آن شهر نیز، سخنانی میگویند. شاید سخنرانی ترکی رهبر معظم انقلاب اسلامی در کسوت رهبری نظام در تیرماه 72 در اجتماع عظیم مردم تبریز یکی از اولین موردها باشد. سیدمحمد خاتمی نیز، 15 اسفند 76 در نخستین سفر استانی خود در همین شهر اهواز به زبان عربی سخن گفت. بعدها این مساله، به یک روال ناخواسته بدل شد؛ بخصوص در دورههای مختلف انتخابات ریاست جمهوری، نامزدها به این روش گرویدند و در سخنرانی انتخاباتی خود ترکی و عربی و کردی و بلوچی سخن گفتند؛ طوری که در دو انتخابات گذشته یعنی خرداد 92 و خرداد 88، تقریبا تمام نامزدها، در شهرهای غیرفارسیزبان، سخنانی به زبان ترکی و کردی و عرب یو بلوچی بیان کردند.
این رفتار ارزشمند مسوولان ارشد کشور، دو رویه دارد. در وهله اول نشان از توجه اینان، به امر واقعی وجود «دیگریِ زبانی» در ایران است. وقتی رییس دولت، در سخنرانی رسمی خود در داخل کشور برای سخن گفتن با بخشی از مردمی که خود را ایرانی میدانند، زبانی غیر از زبان رسمی انتخاب میکند، یعنی اینکه ایرانیانی در این کشور زندگی میکنند که فارس نیستند و زبانهایی در این کشور جریان دارد که فارسی نیست و از مهمتر اینکه، این زبانها میتوانند در جایگاهی رسمی و از دهان یک مرجع رسمی، به کار روند.
- ۰ نظر
- ۲۵ دی ۹۲ ، ۱۳:۵۹