مصائب روزنامهنگاری در ایران، کمشمار و البته کمگفته نیستند. در یک کلام میتوان گفت؛ روزنامهنگاری ایرانی بیش از هر شغل دیگری، همزاد رنجهای بسیار است. در این میان، مطبوعات محلیِ برخاسته از پیرامون، مصائب مضاعفی دارند. این مصائبِ مضاعف، در تمام مراحل، از درخواست و دریافت مجوز تا تولید و توزیع و احیانا توقیف، همراه آنها است. در بررسی گونهشناختی مطبوعات محلی، نشریات اندکی که همه یا بخشی از مطالب خود را به زبانهای غیرفارسی از جمله ترکی و کردی مینویسند، افزون بر مصائب آشنا، با مشکلات ویژه و کمشناخته دیگری نیز، مواجه هستند. در این گزارش تلاش بر آن است در گفت و شنود با روزنامهنگاران نشریات ترکزبان کشورمان به بازخوانی مصائب روزنامهنگاری ترکی بپردازیم.
- ۰ نظر
- ۲۷ آذر ۹۰ ، ۰۰:۰۲