«یکی از بزرگترین انحرافها و بدعتهایی که در اندیشه دینی صورت گرفته، تحریف نسبت فقه و اخلاق است. فقه بدون اخلاق یا فقهی که جایگزین اخلاق شود، تیغی است در کف زنگی مست.» اینها را دکتر ابوالقاسم فنایی در کتاب «اخلاق دینشناسی» مینویسد. در نگاه او، بازخوانی روابط «اخلاق» و «فقه» و تعریف دقیق جایگاه این دو، شاهکلید بحران اخلاقی است. گفتگوی طولانی مهرنامه با ابوالقاسم فنایی، دانشآموخته خارج فقه در قم و دکترای فلسفه اخلاق از لندن، اگرچه به بهانه انتشار جدیدترین کتاب او با عنوان «اخلاق دینشناسی» است؛ اما، ناظر به «دین در ترازوی اخلاق»، کتاب پیشین او، است. در این گفتگوی انتقادی، تلاش بر این است تا آرای نسبتا جدید و عالمانه این نواندیش دینی، از منظر متفاوت و مخالف به چالش کشیده شود. دفاع فنایی از دیدگاههای خود، گفتگو را از حد تعارف و متعارف خارج میکند.
- ۰ نظر
- ۳۰ آذر ۹۰ ، ۱۷:۳۰