توسعه آذربایجان بدون احیای ژورنالیسم آذربایجانی امکانپذیر نیست / گفتگوی آناوطن با اصغر زارع کهنمویی
اشدیگراره: ما در دوران رکود آذربایجان قرار داریم. در این میان ضعف و کمتوجهی رسانهها آزاردهنده است. « خبری از آذربایجان به گوش نمیرسد»، «تبریز غیرسیاسی شده است»، «حتی یک محفل فکری مولد در آذربایجان وجود ندارد» و... . همه ما این جملات و مشابه آنها را مرتب از تحلیلگران سیاسی و اجتماعی درباره وضعیت ناخرسند آذربایجان میشنویم و برای پاسخ به آه و افسوسهای خود به فکر فرو میرویم. بهراستی چرا چنین شده است؟ چرا آذربایجان که روزی مهد اندیشه و محل جلوس مدنیت و مدرنیته بود، اکنون از قافله عقب مانده است؟ چرا انسانهایی که روزی موثرترین و بهترین روزنامههای زمانه را منتشر میکردند حتی در مقیاس یک شهر کوچک نیز نمیتوانند نشریهای قابل قبول تولید کنند؟ چرا دیگر جریدههای جریانسازی چون اختر و ملانصرالدین در آذربایجان منتشر نمیشوند؟ نسبت این قهر تاریخی با رسانه و پسرفت آذربایجان چیست؟ چه کسانی و چه رخدادهایی باعث این تراژدی تلخ شده است؟ اینها سوالاتی بنیادی است که باید برای عبور از وضعیت نامطلوب کنونی به آنها پاسخ داد. تلاش کردهایم در گفتگو با اصغر زارع کهنمویی، روزنامهنگار موفق آذربایجانی به پاسخهایی اجمالی برسیم. البته نخواستیم تنها در مرحله «چرا و چگونه» بمانیم، خواستیم از «چه باید کرد» هم سخن بگوییم. زارع کهنمویی در این گفتگو پاسخهای روشنی میدهد. وی تضمین آزادی بیان در چارچوب قانون، حمایت تمامقد نهاد قدرت از رسانههای مستقل و اراده نخبگان آذربایجان برای آموزش و حضور حرفهای و مسوولانه در این حرفه را سه شرط احیای ژورنالیسم آذربایجانی خواند و گفت: «نخبگان ما اگر حاضر به پذیرش مشقتهای ژورنالیسم نیستند، چه انتظاری از نهادقدرت و اصحاب ثروت برای حمایت از ژورنالیسم آذربایجانی دارند؟ یادمان باشد ژورنالیسم آذربایجانی را با توهم، تنبلی، بیمسوولیتی، خودشیفتگی و بیسوادی نمیتوان احیا کرد. احیای ژرونالیسم آذربایجانی نیاز به مجاهدت مسوولانه و عالمانه تماموقت دارد.»
- ۰ نظر
- ۲۲ اسفند ۹۳ ، ۱۲:۴۷